Ουδός του φόβου

Δεν φοβήθηκα ποτέ πριν  το Κόκκινο.

Ούτε το Τίποτα .

Στο μέταλλο  , άμαθη  , ένιωσα ν’ αναβλύζει το κόκκινο κυλώντας πάνω μου,

Άκουσα την καρδιά  μου  

Και έμαθα …πως είμαστε το τίποτα ……

Η  ερώτηση ήταν σαφής

- « τι καλό μαγειρέψατε σήμερα κυρία Σ…… ;»

Και η απάντηση απολύτως αναμενόμενη νομίζω ……

-  « ΤΙΠΟΤΑ»

Δεν φοβήθηκα ποτέ πριν  το Κόκκινο .

Ούτε το Τίποτα .

Το  ’Όλα» και το Για Πάντα είναι που με παραλύουν.

Σε σώμα φθαρτό και πεπερασμένο που να χωρέσουν ;

Πόση αλαζονεία στην επιθυμία των ανθρώπων για αιωνιότητα !