The Black Hole

Μποτίλια στον Ωκεανό

Κάπως  έτσι μοιάζει τούτη η διαδικασία.  Γράμματα στον Ωκεανό , ασφαλισμένα στην μποτίλια της ανωνυμίας.
 
Λοιπόν  τά 'χω  χαμένα τον τελευταίο καιρό , και φαντάζομαι πως δεν είμαι η μόνη !  Θυμός , αγανάκτηση και πίκρα ... Μόνο αυτά ???   Μπα... κι άλλα είναι αλλά ακόμα δεν έχουν ξεκαθαρίσει μέσα μου .
Η ομίχλη εντός μου  λοιπόν.
Ελλάδα !  Ποιά Ελλάδα ;  Αυτή που έχουμε ξεχάσει ; Αυτή που έχουμε εξαπατήσει , με όποιο τρόπο ο καθένας μας ;

ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

Μίμος ύφους,

μίμος ηθους περιστασιακά .

Λέξεις στίλβουσες ,για λόγους εντυπωσιασμού 

και καθόλου λαμπρού συναισθήματος !!

Αλαλάζουσες , όχι από πόνο , αλλά ματαιοδοξία.

Το καινό/ κενό κοινό, άφωνο, παρακολουθεί 

τη"μυσταγωγία" του καλλιτέχνη ....

που  βερμπαλίζει για να πει το τίποτα ...

όλα όσα δημιουργούν μετριότητα γενικώς ,

πρόσωπα, ενίοτε και προσωπεία ,

βγαίνουν στη σκηνή και παίζουν τις ζωές των άλλων ,

σκονίζοντας  τη δική μου στη ντουλάπα....